HALİFE ABDÜLMECİD EFENDİ (1868-1944)

Osmanlı İmparatorluğu’nun son velihatı, Cumhuriyet Hükümeti’nin seçtiği son halife Halife Abdülmecid Efendi, Sultan Abdülaziz’in Hayranıdil Kadın’dan olan oğludur. İyi bir eğitim alan, Fransızca, Almanca, Arapça ve Farsça bilen Abdülmecid Efendi, Sami Paşa’dan ve yakın dostu Sultan II.Abdülhamid’in saray ressamı Zonaro’dan resim dersi aldı. 1909 yılında kurulan Osmanlı Ressamlar Cemiyeti’nin fahri başkanlığını yaptı ve cemiyetin gazetesinin yayınlanması için parasal destekte bulundu. İlki 1916 yılında açılan Galatasaray Sergileri’ne destek olmak ile kalmayıp resimleri ile de bu sergilere katıldı. 1917 yılında Şişli Atölyesi’nde çalışan sanatçıları destekleyip Türk ressamları tarafından Avrupa’da açılan sergi olan 1918 Viyana Sergisi’ne ‘Otoportre’ ‘Harem’de Goethe’ ‘Harem’de Beethoven’ ‘Sultan I.Selim’ adlı tabloları ile katıldı. İbrahim Çallı, Şevket Dağ, Ali Sami Boyar, Avni Lifij ve Namık İsmail gibi devrin ünlü ressamları ile yakın dostluk kurdu, sanatçıları etrafında toplayarak tablolarını satın aldı. 2 Mart 1924 tarihinde halifeliğin kaldırılması ve hanedan mensuplarının ülke dışına çıkarılmaları üzerine önce İsviçre’ye ve daha sonra Fransa’ya gitti. Deniz resimlerini ve natürmortlarını, her yıl Salon d’Auotomme’a gönderen Abdülmecid Efendi’nin bir portresi Nice’te Musee Massena’da yer almaktadır. Son halife Şehzade Abdülmecid tablolarında muhtelif imzalar kullandı. Bunlardan biri de ‘Prens Abdülmecid’dir. Eserleri Musee Massena’danın yanı sıra Dolmabahçe Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi, Topkapı Sarayı ve özel koleksiyonlarda yer almaktadır.